The river en the railway

Ja, 6.40 ophalen, dus wekker gezet. Echter had Jacco de wekker op een of andere manier een uur te laat gezet. Gelukkig schrikt Jacco om 6.20 wakker en hebben we als een gek alles bij elkaar gepakt en zijn we naar beneden gegaan waar de gids voor de komende 2 dagen al op ons staat te wachten. Ze hadden intussen ook al 2 of 3 x naar onze kamer gebeld waar we bleven,... Zo echt niet iets voor ons maar goed hebben we dat ook weer eens meegemaakt en we waren uiteindelijk gelukkig nog min of meer op tijd...

Met onze gids en nog 3 andere Nederlandse stellen (ook geboekt via Thailand online) zijn we in een minibus richting de buitenwijken van Bangkok gereden om naar de beroemde drijvende markt te gaan. Onderweg kregen we van Panissa (onze gids) allemaal informatie over het Thaise leven en over Bangkok hoe dat de hoofdstad is geworden en over het ontstaan van deze drijvende markt.

Eenmaal aangekomen bij de drijvende markt werden we in een bootje neergezet om vervolgens langs allerlei niet drijvende kraampjes te varen met alleen maar prullaria. Elk kraampje had ongeveer hetzelfde aanbod en na 3 kraampjes had je het wel gezien. Het enige wat dreef waren wij zelf en we bekeken dan die kraampjes of andere toeristen. Je hoefde alleen maar even te wijzen of er werd al vanuit gegaan dat je iets wilde kopen. Niet echt ideaal dus....niemand vond deze attractie boeiend dus maar snel vergeten..

Na deze ervaring zijn we weer verder gereden om met de trein een stuk over de dodenspoorlijn te rijden, Railway of Death. Deze spoorlijn is aangelegd door ruim 100.000 dwangarbeiders en krijgsgevangenen van 1942 - 1943. Een deel is nog steeds te rijden met de originele trein wat we ook gedaan hebben. Het wachten op de trein duurde een uur, want deze boemel gaat niet echt volgens schema. De rit was prachtig, want er was heel veel te zien vanuit het raam, een unieke belevenis.

Na deze rit en lunch is de minibus doorgereden naar een aanlegsteiger waar we allen instapten in longboats op de rivier Kwai om te vertrekken richting onze accomodatie. Prachtige tocht op snelheid door de jungle die deze periode knalgroen is. Bij aankomst waren we al verkocht (zie foto's), onze accomodatie was een drijvend hotel zonder electriciteit en prachtig gebouwd. We hebben zelf een duik genomen in de rivier, je moest wel een zwemvest aandoen en de stroming is zeer sterk, terugzwemmen was geen optie dus het was belangrijk de aanlegsteiger niet te missen!

Na het zwemmen gingen we de olifanten voeren, je kon er gewoon naast staan, zo'n dier eet 200 kg per dag! Deze olifanten zijn van het volk dat daar leeft, de dieren zijn tam, maar wel bijzonder om erbij te staan en ze te voeren. 's avonds hebben we gegeten en nog een dansvoorstelling gezien van het lokale volk.

De volgende ochtend werden we bij het ontbijt vergezeld met trompetgeschal van de olifanten en daar kwamen ze aan in de rivier waarnaast we zaten te eten: lekker een bad nemen 's morgens! Prachtig om te zien!
We vertrokken op weg naar Erawan NP, een park met 7 watervallen en een hoogteverschil van 1500 meter midden in de jungle. De een was nog mooier dan de ander, maar de wandeltocht was niet makkelijk: een jungle is dampig, vochtig, warm en vol diertjes. In no time ben je overal nat en klam en je droogt niet op. Onderweg kwamen we apen tegen, lijkt zo schattig maar pas op! Ze jatten alles wat ze kunnen, zijn brutaal en kunnen zelfs bijten dus wij hielden gezonde afstand. Het was de wandeling zeker waard en we hebben ook nog gezwommen wat een aparte beleving was: in het water kwamen direct allerlei vissen op je af om aan je te knabbelen. Het gaf een tintelend gevoel..de afdaling was niet eens makkelijker, want alles was spekglad en we gingen nog onderuit, gelukkig zonder gevolgen! Dat ondanks onze goede schoenen. Beneden stond de lunch weer klaar en we hadden ook trek!

Rond 2 uur vertrok de minibus naar Kanchanaburi, ons eerste bezoek daar was de beroemde bridge over the river Kwai. We zijn er overheen gelopen en de gids vertelden wat extra informatie. Ook stond er dat er 18.000 Nederlandse dwangarbeiders aan het werk zijn gezet. Daarna hebben we de begraafplaats bezocht, ruim 7000 graven prachtig verzorgd en het bijbehorend JEATH museum, aangrijpend om te zien.

Oh ja, we hebben ontdekt dat we niet de enigen zijn met slecht tuk tuk ervaring!

Vandaag gaan we naar de oude hoofdstad Ayutthaya.

Wordt vervolgd!