Selfdrive door de Gouden Driehoek, deel 2

's Avonds gingen we wat eten in Mae Salon. Het was erg rustig en we reden een stukje terug het stadje in, nou daar was niets te doen. Bovendien zag alles er zo Chinees uit viel ons op. Uiteindelijk vonden we 1 restaurant dat wel wat wilde klaarmaken voor ons, iedereen was er Chinees. Een paar gasten aan tafel verderop legden uit dat dit dorp bestond uit afstammelingen van een Chinees regiment Nationalisten die na de nederlaag tegen Mao waren uitgeweken naar Thailand en zij vestigden dit dorp, iedereen sprak Chinees. Inmiddels was de 3de generatie opgegroeid en die jeugd sprak ook Thais. Het eten was eigenlijk niet best en we waren weer snel weg, ach, we hadden iets gehad. Dan maar lekker op het balkon zitten! Maar ook dat was niet gegund, want een vleermuis zocht onze hoofden op, zit toch niet echt ontspannen! Dan maar slapen...

Volgende ochtend na het ontbijt gingen we snel verder. We gingen op weg naar de Gouden Driehoek en kozen bewust voor de toeristische route, beter gezegd avontuurlijke! Deze liep paralel aan de grens met Myanmar en die twee landen leven al jaren in enige onmin met elkaar. Dat was te merken: overal versterkingen, soldaten en diverse controleposten. Verdwaalde reizigers zoals wij laten ze snel doorgan. Na het antwoord dat je uit Holland komt, gaat het direct over voetbal, Amsterdam en ' Einthoffen'. Toch blijft het een vreemd gezicht die grens, kennen we zo al lang niet meer in Europa. We kwamen aan in Mai Sai, de grensplaats met Myanmar en daar was het een drukte van belang! Echt iedereen krioelt door elkaar heen!! We hebben genoten van de chaos en zijn daarna doorgereden richting de Golden Triangle. Beroemd als drielandenpunt (Myanmar, Thailand en Laos) en natuurlijk als de nummer 1 Opiumroute in de wereld. Het leukste is om met het bord op de foto te gaan, iedereen neemt dat kiekje maar je wilt hem toch hebben voor je album. En verder....is er heel veel te zien aan kraampjes en marktwaar en horeca, maar het is duidelijk voor de toeristen...je wilt er geweest zijn, maar eigenlijk is het vooral symbolisch van waarde.

We brachten ook nog een kort bezoek aan het opiummuseum en zijn daarna naar de accomodatie gereden. Vlak voordat we er waren bezochten we de lokale markt waar veel thee werd verkocht. Heerlijk! Het hotel was ok, maar we gingen er niet eten. In het stadje was het namelijk best druk en we besloten plaats te nemen aan een tafeltje van 40 cm hoog aan het water! Dus schoenen uit, op de knieen zitten in buddha houding (of liggen) en aan een laag tafeltje eten met uitzicht op de Mekong rivier, prachtig! We waren echt de enige buitenlanders ('s middags ook al bij een lokale lunch) en dat valt op: iedereen groet je, lacht en giechelt). Het eten was verrassend goed, vooral de lokale sticky rice en we lieten het ons goed smaken. Na het eten nog borrelen live Premier League voetbal kijken (dat zie je veel hier) en daarna naar bed na een super leuke avond.

Vanmorgen uitgerust wakker, een snel ontbijt weg gewerkt warbij de omelet heel heel apart smaakte (dus die bleef snel staan) en in de auto op weg terug naar Chiang Mai. De langste route, alleen nu terug over grote wegen zonder veel bijzonders. We hebben nog onderweg koffie en gebak gegeten en zijn later nog gestopt bij de hotsprings. Aardig om te zien, van die geisers uit de grond alleen mega toeristisch gebouwd allemaal. Zoveel winkels en zo weinig klanten. Dat zal wel veranderen als de bussen er weer massaal stoppen...

We reden makkelijk terug naar ons hotel, wederom de Chiang Mai Gate en de receptie herkende ons al! Het is de derde keer dat we er aankomen en ditmaal de laatste keer.

We sluiten nu het eerste gedeelte van onze reis hier af en zullen morgen door vliegen terug naar Bangkok om door te reizen weer met de nachttrein en nog aansluitend de ferry naar Ko Samui in het zuiden!!!

Vanavond gaan we nog naar de Night Bazaar, die is inmiddels weer opgebouwd naar de overstroming van laatst, kunnen we nog even meepakken.

Wordt vervolgd