Indianendorpjes San Juan Chamula en Zinacantan

Buenos dias!

Vanmorgen, na een lekkere nachtrust in wederom een groot bed, om 0730 opgestaan. Vervolgens weer lekker ontbeten en daarna na het plein gelopen waar we moesten zijn voor de tour van vandaag. Cesar, onze gids, stond ons al op te wachten en gaf aan dat we om 09.30 zouden vertrekken. We hadden nog zo'n 20 minuten die we gebruikt hebben voor nog een lekkere koffie en thee.

Om 09.30 waren we terug op het plein en konden we het minibussen instappen. We hadden nog 8 andere mede reisgenoten, waarvan er 4 uit Nederland kwamen, 1 stel uit Rotterdam, zij waren ook op reis via Riksja en het andere stel kwam uit Eindhoven en reisde op eigen gelegenheid.

We begonnen de ochtend op het kerkhof,... Es' weer eens wat anders. Het kerkhof was sierlijk versierd en erg kleurrijk. Tevens leek het of iedereen net was begraven, er laf allemaal vers zand opgehoopt, versierd met allerlei bloemen. Dit was nog van de Dia de las Muertos, oftewel dag van de doden, die ze hier uitbundig vieren op 1 en 2 november. Ze geloven dat op die dag de doden dan terug keren op aarde en de nabestaande willen ze dan eren met allerlei lekkers en mooie bloemen die dan op het kerkhof worden geplaatst. Op 1 november worden kinderen, jongeren en babies verwelkomd en op 2 november de volwassenen. Erg interessant allemaal.

De gids vertelde eveneens dat in deze omgeving tot wel 120 verschillende Maya/indianen volkeren leven met elk hun eigen taal (bv. totzil) en klederdracht en geloof. Hij gaf wat instructies over hoe we ons het beste konden opstellen, voornamelijk kwam het er op neer, respect tonen, geen foto's in de kerk en niet zomaar foto's nemen van de volkeren. Altijd eerst vragen.

We maakten de weg naar het dorp en we kregen de gevangenis te zien. Hierin zaten echte boeven die de wet hadden overtreden, in Chamula wordt je dus als je de wet overtreedt ten schande van iedereen te kijk gezet.

Terwijl we daar stonden te luisteren naar de interessante verhalen van Cesar, begon de grond opeens te bewegen,... En de gids zei heel droog, oh, een aardbeving,.. Ik (Natascha) had het eerst niet helemaal door totdat ik achter me keek en het hele marktgebouw heen en weer aan het bewegen was,.. Bizar,.. Tegelijkertijd brak er ook een soort paniek uit, mensen uit onze groep begonnen te rennen en ook mensen uit het marktgebouw kwamen snel het gebouw uitgesneld naar het plein. Wij hadden inmiddels ook onze weg daarnaar toe gevonden en het was toch wel een heel aparte belevenis. Elk jaar maken we op reis wel iets bijzonders mee, vorig jaar de overstromingen in Thailand, het jaar ervoor in Amerika hitterecord in LA en nu een aardbeving dus. Later lazen we op het nieuws dat het een grote aardbeving is geweest in Guatemala,..

Na deze ervaring gingen we verder de schattige kerk bekijken van Chamula, ook weer sierlijk versierd met allerlei vrolijke kleuren. Echter zo'n kerk als deze hadden we nog nooit gezien. Binnen was de vloer namelijk helemaal versierd met dennennaalden en overal waren kaarsen, ook op de grond. De inrichting was erg sierlijk, allemaal beelden met vrolijke kleren aan, bekleed met sieraden en spiegels. Echt erg indrukwekkend allemaal. De mensen namen bv Coca Cola mee als offer bij de kleur zwart. Daarnaast waren er nog gele, rode, witte en groene kaarsen die ook allemaal weer een betekenis hadden.

Ook zagen we een sjamaan (een heiligman) met een haan, deze ging hij offeren in de kerk, levend werd hij gewurgd,.. Om goden van de onderwereld tevreden te stellen. Ze geloven dat het bestaan uit 3 lagen bestaat, onderwereld, nu en hemel. 3 is daarom een heilig getal maar dat wist ik natuurlijk allang gezien mijn geboortedag:-)

Na dit bezoek hadden we nog wat vrije tijd en hebben we de markt nog bezocht. Op weg naar het volgende dorp hebben we nog een huis van een sjamaan bezocht, die net bezig was zijn hele ritueel uit te voeren met rook en gebeden.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Zinacantan, 5 minuten verderop maar toch zo anders. De kerk viel onder het Vaticaan, dus hierin geen offers of Coca Cola, wel weer mooie versieringen.
Hierna hebben we nog een familie bezocht die leefde van de opbrengst uit hun weverij. In het huis aangekomen werd door door de dochter des huizen geshowd hoe het weven gaat. Je kon hier allemaal mooie handgeweven kleden kopen. Ook kregen we onder ogen waar de familie van leeft, en werd er geshowd hoe ze al eeuwen van hetzelfde recept tortilla maken. Ook erg bijzonder en einde van de tour.

Rond 1430 waren we terug in San Cristobal en hebben we hier nog lekker rondgestruind, wat gegeten en een lekkere warme trui gekocht. Die heb je hier wel nodig op 2100 meter hoogte wordt het erg koud in de avond. Hèt is zo'n echte indianentrui en erg geschikt voor op reis, ik ben er in ieder geval blij mee!

Morgen gaan we Sumidero Canyon, weer even naar de natuur! Morgen meer daarover!

Hasta à la proxima!